ابطه بین دینداری و سرمایه اجتماعی در بین دانش آموزان دبیرستانی شهر بابلسر

در جوامع امروزی ، دستیابی به توسعه بدون دارا بودن سرمایه اجتماعی امکان پذیر نیست . سرمایه اجتماعی شبکه ای از روابط اجتماعی است که با هنجارهایی مانند اعتماد ومشارکت اجتماعی سنجیده می شود .در آموزه های دینی ما بر روابط اجتماعی و تعامل افراد وگروه ها باهم و نیز برقراری اعتماد اجتماعی تاکید زیادی شده است . با توجه به اهمیت خاص موضوع توسعه، بررسی رابطه دینداری و سرمایه اجتماعی در بین دانش آموزان دبیرستانی شهر بابلسر ، موضوع وهدف تحقیق را تشکیل می دهد . بررسی های اندیشمندانی نظیر دورکیم وگریلی نشان می دهد که دین می تواند به عنوان سیمان اجتماعی در جهت انسجام و همبستگی اجتماعی مطرح و با ایجاد پیوندها و روابط اجتماعی به سرمایه اجتماعی معنا و جهت بخشد . از سوی دیگر سرمایه اجتماعی می تواند منبع دینداری باشد ، به این معنی که شبکه ارتباطی فرد یا به عبارتی ، کمیت و کیفیت ارتباط اجتماعی به دینداری او جهت می دهد و نوع نگاه او را به دین تعیین می کند . بی شک کم و کیف روابط اجتماعی و آرایش آنها خود می تواند در رفتارهای اجتماعی تاثیر داشته باشد . ( چلبی ، 1373 : 100 ) . در یافته های این تحقیق مشخص شد که رابطه متقابل و دو سویه ای بین میزان سرمایه اجتماعی و دینداری وجود دارد . از یک طرف دین عامل انسجام و همبستگی اجتماعی و افزایش میزان سرمایه اجتماعی است . از سوی دیگر ، سرمایه اجتماعی یک منبع است که عمل و رفتار فرد را مشخص می کند و کم و کیف روابط دینداری را جهت می دهد . روش تحقیق ، پیمایشی است و داده های لازم با استفاده از پرسشنامه جمع آوری شده است و واحد تحلیل نیز فرد می باشد. داده های تحقیق از دانش آموزان دبیرستانی شهر بابلسر جمع آوری گردیده و برای تحلیل اطلاعات از نرم افزار کامپیوتری «spss» استفاده شده است .